Cześć, jestem Stanisław, dla większości Staś, chyba że broję to mama woła Stachu.
Urodziłem się ze spektrum autyzmu. To nie choroba jak jeszcze wiele osób myśli. Autyzm jest częścią mnie i tak zostanie, tak jak błękit moich oczu.
Rodzice i Panie w przedszkolu uczą mnie rzeczy, które moim rowieśnikom przychodzą naturalnie, takie jak np. odmachanie do drugiej osoby czy ubieranie. Ucząc się nowych czynności jestem jak kukiełka, która trzymana za dłonie, uczy się np. zapinania zamka kurtki czy rzepów w butach. Nie wystarczy mi tego pokazać.
Czasem jest mi się trudno dogadać bo nie nauczyłem się jeszcze mówić, a z pokazywaniem nie idzie mi za dobrze. Dlatego zdarza mi się zdenerwować jak dorośli nie potrafią się domyślić czego chcę.
Lubię skakać i biegać, kręcić się na huśtawce. Uwielbiam się przytulać, im mocniej tym lepiej. I choć nie potrafię tego powiedzieć to rodzice wiedzą. że bardzo ich kocham.
Moi rodzice zmuszeni są finansować kosztowne badania i rehabilitację, która ułatwi mi życie z autyzmem.
Jeśli zechcesz mi pomóc, proszę przekaż 1% podatku na Fundację Gwiazda Nadziei ze wskazaniem mojej osoby.
Wystarczy wpisać w zeznaniu rocznym nr KRS 0000298237 i wskazać cel: "Stasiu Panol"
